Juni is een zalige periode om in de Corrèze te verblijven. Op wandelingen langs velden kan je niet weerstaan aan de blozende kersen, ten minste als de vogels je niet vlugger af waren.
Slanke sleutelbloem, waterkers en nog veel fris lentegroen hebben plaats gemaakt voor andere kruiden. Je kan nu je maaltijden kruiden met versgeplukte wilde oregano, tijm en laurier. Het lange gras maaien we kieskeurig en slechts gedeeltelijk af om de schitterende orchideeën te sparen. Zo vind je er hondskruid, bokken-, mannetjes- aangebrande- en bijenorchis. Deze laatste lijkt druk bezocht door bijtjes maar het zijn nepbijen. Deze orchidee heeft geen nectar en lokt bezoekers niet met zoetigheid maar door haar bloeiwijze met bijenmotief.
Ook de jonge boompjes die er sinds de winter in de Verger een plaats kregen, hebben we extra beschermd tegen loslopend wild… Het zijn notelaars, appelaars, pruimelaars en één perelaar, “Le Docteur Jules Guyot” die hopelijk ook een oogje in het zeil houdt wanneer ziektes opduiken.
Van de kleurenrijkdom kun je hier op deze pagina genieten. Voor de heerlijke geuren en de rijke wilde smaken moet je wel een “efforke” doen.(*)
Mocht dit efforke van een lange autorit je veel zweet gekost hebben, dan kan je starten met een verfrissende douche “puur natuur” achter de grote schuur tussen hazel- en okkernoot.
Wordt vervolgd!
(*)Des goûts et des couleurs, on ne discute pas?
